Tekstweergave van GRC1920_Datum onbekend_00001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

as, MILL, reJegenheid 'an maat >r vrouwer nvansr van :R 1Q20. nscht. Aan de o. L. School de Kom te ESCHAR] (3de klasse) wordt vraagd eene fl920 69ste Jaargang Mr. 80. Onderwiizere Drogisterij » mill IG:- erzuur, Car-, Smeerfraan,; Verder alle bandstoff&n, stsartikelen. Chocolaad- TH0 te Herpen. irSCHE CODBilT met akte K. Stukken in te ze aandenBurgemeester 3 Novembef 1920. ^EMENTSPRUS: en A. .arx. en kost per kwartaal f 1- — STEEDS DE ^^ ^ 1 worden abonnementeR alleen aaugeno- MANTELS en ^reii ter plaate ^ ^ ^ nr\aTTTMT7a;n. tot de Post-Unre behoorende, bedraagt de OObi UMl^bj voofKitlJetaling; te ¥oId®ea 6EREED Ell flAAR Mi § cerat PRIJS DER ADVERTENTIEN: Van i ~S regels75 cente, elke regd meer is cents i groote letters, vignetten enz., worden berekend naar plaatsmi'nite= AdvertenfiftE drkmaal ter pkatsing opgegeven, worden slechts 2mml ta rekenisg. gebracht, mits achtereenvolgens geplaatsL Reclame 15 cent per r^[elc B§ tbonnement voordeelige overeenkomst AdverteBti€n en anders stakken worden idtef^h Dinsdag- of Vr|dag-morgeB 8 sr® iijgewachi Farwick-irie 's-Hertogenbosc ® ® « « ® ® ® ^ Xlitgevers: Fibma GEBRs. VEBHAAK, vporh. A. F. G. t. Dieren, GRAYE. op raye AOEf^TEl gewion- voor den verkoop van le k'^'d.e Bloem- en Landbouwzaden. "oor verdienste voor actie^e Yaters er i., _ van het, 5-jar'g feest van htm bestaan." Dat Uw oproep aan de vele lezers liw Blad niet tevergeefs is gedaan, ewijzen de verkregen mooie resultaten, 'Het zij ons dan ook vergund, geachte ^dactie, ons langs dezen wteg te kwij Van den aangenamen plicht van ^nkbaarheid, dien wij jegens U eni de ®le gevers te vervullen hebben. U zoowel als zij[ hebt eene daad van chte missie-actie gesteld, en een nieuw '^wijs geleverd van Uwe, ons reeds lang ^kende liefde, jegens de Paters van ® H. Familie. ^o,ge deze H. Familie U alien ruim- ^hpots beloonen ! U volgaarne de verzekering gevende onze dankbare gebeden, teeken ik In aUer naam A. TRAMPE, Algem, Overste. Grave, 19 Get. 1920, Er wordt gevraag een R. K. Timmerm< Wagenmakerskne zoo spoedig mogelijk, met kor'ol" ning, bij G. P. HUUBERS, H'jaat aantteming der Onderwijswet. tengevolge der aanmeming van de ^'^Uwe weft op het Lager Onderwijs eerst- hare afkondiging te wachten is, ach- wij dfen 'tijd gsekomen, openlijk, alge- ""eeu en plechtig uitkirtikking te' doen ge- aan onze groo'te erkenteliikheid jegens goe:^!! God, voor de groote weidaad ^er finanQileele gelijk^teUing, thans vioor 'Us R. K, lager onderwijs na jaren van '^rden strijd! ge'lukkig verkregen. Dientengevolge verordenesa wij, dat in lie parachien van ons bisdom, waar eene 'atholieke lagere school besitaat, op Poa- 'erdag 28 October a,s, eene plechtige Hoog ^is van dankzegging zal worden opgedra- fen gevolgd door den lofzang „T6 Deum.' Wij iioodigen teveins alle R, K. school- 'esturen met huniie onderwijzers, onder- ^ijzeressen en Icerlingen uit, dien dag loor een algetneene H. Communie den 'ever van alle goed hiume dankbaarbeid & toonen en .Zijn rijkst© zegeningen af te •fteeken over de toekoinst van ons R. K, ^ger ondeilwijs. In parochies, waar geen katholieke la tere school is, zal het „Te Deum" gezon- fea worden op Zondag 31 October a.s, Gegeven te 's-Hertogenbosch den 18den ^tober 1920. De Bisschop van 's-Hertogenbosch, + A, F. DIEPEN. FBUILLETON. £en edel Hart. OmiSeweffet ait Fransch. 170 (Nadruk verboden.) Het yertrek naar Parijs stond nu vast. Er werd 'Vereengekomen dat Laure, Henriette, Maurice, Oes. de voedster en het kind eerst zouden vertrek (en, terwijl mevrouw d'Argelles met Anette Casta- ide naar Bordeaux zou gaan, om't huwelijk bij te *'onen van Michel i^iet jutfrouw Bonne. Ook Jacques de Rhodes, de weldoener des jonge- itigs, was bij die plechtigheid tegenwoordig. Sedert het geval met het medaillon had hij Diane iet meer teruggezien, en niet zonder angst begaf levrouw d'Argelles zich in't gezelsohap Van den nigen mensch ter wereld dien zij duchtte. Ook d zij lang geaarzeld voordat zij de uitnoodiging ^■nvaardde. En ondanks hat aandringen der oude ^"edster, had zij toch geweigerd de bruiloft bij te onen, indien een geheimzinnige macht, krachtiger "ft haar wil, haar niet had voortgestuwd. Siovendien zij had tegen hem een schrikkelijken Jjd aangebonden in welken zij grof spel waagde ; On geen kwaad eens in aanraking te komen met .en vijand ; mogelijk ontblootte hij eenige zijner ^^terijen. Zij zou, in ieder geval de uitdrukking I, zijn gelaat kunnen uitvorschen, in zijne oogen k xS"' trachten in hem eenige aanduiding te ontdek- ' s.i'»„lke zij te pas kon brengen. ook hij de geheimzinnige banden ontdekt m hechtten aan Henriette Vallauris ? Was ^ meisje dat hij zoo dikvi^erf ontraoet had in alle van Argelles — Jean Tailladet haar oude "litiderA ^erknochtheid door de jaren niet ver- Was, had het haar gezegd — wasjdit meisje SPAARZAAMHEID. Onder de zedelijke deiugden zijn vier grondn of biofddeugden : voorzichU'gheid, echtvaard|igheid, sterkte en imaffcigheid, Deae vier bevatten de overige dengden in zich. Zoo behoiort t'Ot de matigheid de deugd . an spaarzaamheid. ledlere zedelijke dieiUigdi,; d!ie uit haren aard het gedrag van den mensch ten goede richlt, hem dnis zedelijk better maakt, staat in heit midden tusschen twee onideugden, ]Zoo staat spaarzaamheid in het midden tosschen gierigheid en verkwisting. Om: nu dat juiste midden te itreffen is lang niet gemakkelijk. — Zeker is het, dat men over zuinigheid tot de eigenlijke gie righeid en over wijs-geleide-vrijgevigheid eerst tot de edhte verkwisting komt, De grenzen der spaarzaamheid ruim ge- nomen zijn dus aan den eenen kantt zuinig- heid, aan den anderen kant vrijgevigheid. Het vraagstuk der spaarzaamheid, dat in onze dagen naar voren dringt, eischt dus plaats wel nuttige, maar niet alttijd nood- zakelijke uitgaven. , Wie deze twee lijnen volgt bij .heit bepa- len van zijn luitgaven zal verbaasd staan, dat^ hij spar en kan. Dus moeit het sparen geleerd W' rden. Tetei^oon Ifltaresim Rb fk steld, dat hare werking algemeen geweest cacht v isten zij, nadat zij bun bewaker met is in d© woorbije jaren — geen betere re- de handig verbc.rgen revolvers neerge- sultaten opgeleverd dan welke wij zien. schotex badden, te ontsnappeu. Zij Maar dan moel ook de waarheid warden ."i wel een ernsKg onderzoek. Zelfs zijn er stemmen opgegaan tegen iiet sparen-van-geld, dat) een der vormen IS van de spaarzaamheid, [Bepalen wij ons tot dezen vorm. — Dan liiQoren wij zeggen ; de aanimoediging tot spaarteaaniheid jnaakit de menschen heb- zucMig eo gierig, Nu weten wij wel, dat overdrijving aMjd schade aanbrengt, Maar als de grens van gepaste zuinigheid niet overschreden wordt, Z'uUen hebzucM en gierigheid wel verre blijven. Wie dus zich zell of zijn huisgezih het no-odige ontlioudt om: geld te sparen be- oefent nietl de spaarzaamheid, maar i- door de klauwen van gierigheid en heb- zucht gegrepen. En wie een aalmoes weigert aan den be- hoeftige omi maar geld te kunnen overleg- gen is wel een liefdelooze, maar geen man die spaart. De opwerping, dat de spaarzaamhe'd den mensch hebauohtig en gierig maakt, mogen wij dus gerust toeschrijven aan ver- warring van begrippen. Immers wordt spaarzaamheid met gierigheid, verward, dan is men alilanig over de grens der zui nigheid heen en bij de gierigheid zelf aangeland. Ook beweerfi men, dat iliet alle men schen sparen kunnen en dat die opwek- king dus een ze'kere wreedheld is tfegen- over hen, die nauwelijks in de hoogst noo- dige behoeften kunnen voorzien, Dit bezwaar lijdt wel wat aan over-ge- vioeligheid. Het koele verstand moet hier een woordje zeggen. , Sparen kan -ledereen, rijken en armen, groot'en en kleinen, d.w.z. op een betere wijze het geld gebruiken dan velen doen. Op de eerste plaats dus de overbodige uit gaven aehterwege latten en op de tweede Het k-nd moeit sparen, derhalve sparen iieeren. Ini Mei 1906 zond de toenmalige Minis ter van Binnenlandsche Zaken P. Rink een circalaire aan de Disitriot-schoolopzieners om de spaarzaamheid door middel van de School-spaarbank te bevorderen. Over dee instelling is reeds sinds 1900 in brochures en kranten geschreven en zoowel het voor als het tegen er van gezegd. Persoonjijk heeft de instelling van de School-spaarbank als zoodanig mij nooit kunnen bekoren. Wel ials hulipmiddel om ook die kinderen tot sparen op te leiden, wier ouders di/t punt van opvoeding ver- waarlobzen, Er was voor 1900 reeds zoo veel van de schouders der ouders afgewenteld, wat be- paald toft de zorg van het huisgezin be- hoorde, dat het jammer zou zijn, dat ook die zorg het kind op te leiden tot spaar zaamheid aan het huisgezin ontnomen werd Gij voorstahder, kom nu niet aandragen inet te zeggen : het kind leer*!] op die wijze de spaarbank kennen en wordt meit die een- vjduiige zaak vertrouwd. O! Alles toegegeven !...,. » Geef echter het kind ziju" spaarpot terug en in een goed geregeld huisgezin zal alles wat gij ten vioordeele van de Schoolspaar- bank kunt zeggen, veel heerlijker opbloeien in den schoot van zulk een liuisgezin. Want wat is sparen ? Sparen is bewa- ren, wat men op dit oogenblik niet noodig heeft om het te kunnen gebruilcen, als rnen bet noodig. heeft voor zich of voor anderen. En hierin lig't de opvoedende en vor- mende kracht van het sparen. Een klein bezilt geeft vreugde. Om dat kleine bezilt te krijgen is zelfbeheersching noodig. Van dat kleine bezit iets af nemen voor het noodige voor zich of anderen leert daaraan onthechting en weldoien. neergeschreven ; in het huisgezin wordt niet meer gespaard. Ouders! geeft aan uwe kinderen den spaarpot terug, Leert hen sparen. En bij het begin van een levensstaat zal de jonge mensch ni^t met ledige hahden staan, als hij st'eun vindt in zijn patronaat en daarna in zijn vereeniging door de eigen spaarbank. W. J. F. BOS 0. S. Cr. Uden, St. Teresia-dag 1920 . werden. Zij hebben hun misdaad met een weerzinwekkend cynisme bekend. Plaatselijke Berichten. l)(i( lem [oi Hi voor hem een vreemdelinge tot wie hij zich door onweerstaanbare sympathie getrokken gevoelde of Zdg hij in haar de dochter zijner dochter ?.... ' In dit geval hadt Jacques de Rhode3"'het ee- heim van Diane ontdekt!.... Daar wilde de markie- zm m leder geval het hare van weten ; want ksnde mijnheer de Rhodes hare misdaad, dan zou weliicht al hare schranderheid, al hare vastberadunheid te kort schieten, cm de wraak van Jacques te ontgaan. Maar de edele grijsaard was nog sterker, zijn eigen nog meer meester'dan Diane — die hem nochta'ns goed kende — kon veronderstelien. Zijn eerste onimoeting met de markiezin was koel en vol gemaaktheid. Ware het anders geweest me vrouw d'Argelles had wantroi^wen gekoesterd JWaar in de roes van vreugde en geluk die't geze'lichap inademde scheen Jacques stilletjes milder te worden gestemd. De eer welke iedereen hem bewees, de woorden van onwrikbars verkleefdheid en grenzelooze erken- tenis welke vielen van Michel's lippen, en van die zijner jonge vrouw, sctienen hem al zijn bekommer- nisaen te doen yergeten. Hij glimlachte, gevleid en tevreden, en zijn koeiheid ten opzichte van Diane veranderde, zoodanig, dat de markiezin er zich liet door verschalken, en zij dacht; — Ik ben gek! Zoude hij zich aldus aanstellen, indien hij maar het minste vermoedde ?.... Zou hij zich laten ontspannen door het geluk van vreemde- lingen ? Neen, neen, hij heeft in niets erg, en ik kan in vrede mijn werk voort zetten, en voor altijd het ijselijk Damocles-zwaard afweren dat hangt boven mijn hoofd en boven dit van In&s, Die zoogezegde ontdekking veroorzaaktehaar zelfs zooveel blijdschap dat zij Annette toestond eenige dagen langer te Bordeaux te blijven. — En gij, peter, zeide ze tot Jacques, komt gij niet eenigen tijd te Parijs doorbrengen. Kendet gij de nieuwe familie van Infes, ge zoudt er zeer mee ingenoraen zijn. Ongerekend dat uw kieinzoon nu Heeft een jongeling of meisje als kind sparen geleerd, — betzij door de School- spaarbank of in het gezin —i dan zal m den rege?: hetj sparen worden yoortgezet dan krijgt het sparen ook een meer bepaald omschreven doel : iets bezi'tten om zich zelf te helpen bij het beginnen van een levens- sljaait. Wie echter geen sparen geleerd heeft zai moeielijk tot dat bezit komen. Helt verdien- de: geld wordt opgemaakt aan allerlei nes- tien en prullen, aan uitspanning en plet- ziertjes, in herberg en bioscoop, in dans- huizen en plaatsen van zedelijk verderf. Bij de hooggestegen loonen van jetigdi- ige menschen en het wegsmijten van veel geld door de volksklasse in breeden zin gentomen rijst vanizelf de vraag, heeft het in&tituult van de Schoolspaarbank — ge- BUITENLflNb. Het schrikbewind van Moskou. AUe berichlten wijzen er op, zegt de oar- respondent van de „Times" te Rig^j dat, terwijl de bolsjewistische commissarissen in overvloed baden, d© ellende der uiassa dermatte toeneemt, dat er dezen winter waarschijnlijk dagebjks inenschen in 'de stedeii van honger zullen sterven, behalve dan degenen d'3 gedo'id worden dj >: d« geheime politie. De twist tusschen de ge- ana'tigden en de extremisten neemt scher- per vormen aan, maar het is onwaarschijn- lijk, dit er spoedig iets zal gebeuren om het sovjet-regime ten val te brengen, Er wlorden; van tijd tot tijd enkele commissa- rissen gedood ; maar die regeerihg bezit een niets-ontzienden, alom-tegenwoordigen en doedtreffenden geheimen dienst, Daar de 'telefoon- en telegraaflijnen niet voo'? zaken worden giebezigd, zijn zij steeds vrij voor regeeringstelegrammen. De vrije haade^ in \oedsel is niet loofd en ofschoon deze op nogal groote s'chaal gedreven wordt. stelt ieder die er aan deelrueemt, zich elk oogenblik er aan bluot om doodgescboten te worden. Men hoort, zoo vertelt de „Times"-cor- respo'idenlt verde]', veel verhalen van men schen, die Ruisland ontsnapt zijn en van eeri alleszins geloofwaardige vrouwe- lijke ooggetuige vemam de correspondent, da'i; zij gezien had hoe eenige gevangenen, die ervan beschuldigd werden anti-bolsje- wisten te zijn, voor de buitengewone com- missie werden gebracht. Zij moesten een kamer passeeren vol klierken en typisten. Een der gew ngcnen, met een wissen dood voor oogen, een j.jUi^e man van -2 jaar, kreeg het te kwaai en jammerde, dat aij niets had uit te otaan roet de tegs.; bem in^ gebrachte aanklacst, Een der vrsaweJijke typisten kreeg het op haar zenuvvren. Zij werd dadelijk gearrt sieerd en nai'- de gti. vangenjs gebrajht Na er 4 dagen vertr-efd te hebben, werd Tij dotdgeschotea. Jeugdige moordenaars. Te Parijs zijn aangehouden twee jong^ns van 15 jaar uit Rijssel, die in September jl. na een diefsM in hun geboorteplaats naar Belgie gevlucht waren. Te Mjujcron knch- ten zij \ror het „vak ', da', zij gek ,zen had- vers, en togen nu op rooftocht uit in ve!»- schlllende Belgische plaatsen. Te Monscron teruggekeerd, werden zij gevat en naar het bureau van politie overgebracht. In den werkt in de fabriek zijns vaders. Jacques veinsde onverschilligbeid. — Ik 3tel, recht uit gezegd, weinig belang in die personen en die zaken. Ten andere ik ben te ^Asta-, rac noodig, en op mijn jaren houdt men er niet van zijn huis te verlaten. Er valt ilaar niet aan te den- ken nog van gewoonte te veranderen. Diane drohg niet aan, maar zij vertrok zeer gerust, overtuigd dat zij van Jacques de Rhodes niets te vreezen had. Annette harerzijds, was ook gerustgesteld. In den beginne had zij gehoopt dat de graaf het huwelijk van Michel niet zoude bijwonen. En toen zij, te Bordeaux aankomende, mijnheer de Rhodes bij haien zoon gezien had, was zij bijna van schrik ge- storven zeggende: — Zal hij spreken ? Maar dan ben ik verlo- ren !...... Maar de schijnbare kalmte van Jacques deed harm angst verdwijnen, en zij dacht: —' De heer de graaf is de edelmoedigheid in per- soon, hij zal zwijgen. Zij kende Henriette's grootvader maar slecht. Met den sneltrein van zeven uur des avonds was Diane naar Parijs vertrokken, daags na de bruiloft. Een uur na haar vertrek zeide Jacques tot Michel. — Ik wilde met u een bijzonder onderhoud hebben. Kunt ge mij een oogenblik gunnen, zonder dat bet u hindert ? — Kom binnen, mijne vrouw praat met hare bloedverwanten die naorgen vertrekken ; ik heb nu goeden tijd. — Goed. Maar breng uw-moeder mede, en, voor- al, zeg haar niet dat gij haar bij mij br^ ngt. — Gij zult gehoorzaamd worden lieve meester, vereerde weldoener; maar uw oogen gloeien, ge doet me schrikken en beven. Heb ik u gekrenkt of mishaagd, ik die u alles verschuldigd ben ? — Neen, gij met. Ik heb integendeel voile ver- trouwan in uw hart, Michel; juist daarom verzoek *Uden. Zekere G. V. alhier, nam by den agent J. Habrakenvan deTijdgeest voor den eersten keer een V20 lotje. Hierop viel al weldra de prijs van 1000 Gld. met premie van :10.000 Gid. zoodat hem Zondag 1.1. door Habraken 1317 Gld. 50 cent, werd uitbetaald. Men moet maar geluk hebben! — Bij M. van der Wijst op't gehucht Goordonk hebben de huisduiven reeds 2 maal gebroed en telkens is er een jong by met een vleugel en een poot. Het is een vreemde speling der natuur. *— Dinsdag was het paardenmarkt en 66k paardenmonstering. Op de markt werd een esemplaar verkocht voor f 1250. Daarna trokken ze met de paarden van de markt naar de monstering. Hier kwamen er nog al veel bij elkaar er werden er drie verkocht voor 700 1100 en 1300 Gld. •— Landbouwer J- v. d. L. hadinHeesch ztjn poitemennai wrloren met 102 Gld. en cent er in. Toen hy thuis kwam werd hy het pas gewaar. Hy zond zyn zoon da delijk terug en deze had het genoegen porremonnaie en geld terug te krijgen van den eerlijken vinaer. *— De wed. van Tuyl op de schafstraat had te Berchem. by Oss een jonge sanen- geit en dito bok gekocht. Ze had den bok gekocht om nier dat ras te veredelen. Ze had hem nu een half jaar gehad en wilde hem daarom hier voor 40 Gid. van de hand doen. Er was hier geen belangstelling voor en nu is hg Dinsdag aan het fokstation te Berchem verkocht voor f75. Het was een piaclit exemplaar geworden. Het is waar. iijk jammer terwiiie onzer geitenhouders *NISTELRODE. Zondag jL werd de eer- stle vergadering gehouiden der drahkbe- Btrijdersvereenieging alhier, Als spreker trad op de Z.Ew. Pater Capucijn Wilfridus uit Velp, die in een ,loei'' 'Je en tr '.ffende rede de vergadering t-p pakkende wijze de noodzakelijkheid eaner draniibestrijde^s- vereeniging aantoonde. Ruim ©en uur wis^ Z.Ew. zijn aandachtig gehoor te bseien door zijn overtuigende en geestige v-.i r- di-acht, Daarna werd het woord gevoerd door den E.A. heer Burgemeester om de no'g nieit aangeslotenen op te wekken tot toetreding, terwijl hijzelf door zijn lidmaat- scbap ais kruisverbonder een scboon vot-r- beeld gaf en door de zo beil-'Bum wer- kende verordening op het drankmisbruik, onlangs op zijn voor&tel door bet Gemean- tebesfuui ingevoerd, ten scho )ne daad « hetanig der drankbestrijding bij bet begin ivan zijn burgemeesterlijke loopbaaa bad gesteld. Ook werd belt woord gevoerd door onzen Pastoor, waarna de W.Ew. heer ka- pelaan overging tot worlezing der ontwerp statuten en van heit huishcud^'Jijk regle- men'i:, die zander aanmerklng ij actlama- tie werden goedgekeurd, Vervolgens werd een definitief bestuur gekozen van 5 ledeti, namelijk de heeren H. C, Borgmans, A, v d Broek, P. Wolters, A, van Duren en P. V d Rakt, die later de fmioties onderling zullen verdeelen. ik u om dit onderhoud. Eenige minuten later zat mijnheer de Rhodes in een stil, goed verlicht vertrek; met zijn ellebogen op Michels schrijftafel leunende ; verbeidde hij moe- der en zoon. Zou die zoon, die hem met hart en ziel verkleefd was, dit wist hij, er in gelukken de gesloten lippen van Annette Castarede te openen, opdat hij het middel zou vinden, om Souriquatte haren naam en burgerlijken stand terug te schen- ken ? Weldra verscheen de oude voedster van Diane op den drempel der deur. Michel stuwde haar om zoo te zeggen, voort. Jacques had een teeken gegeven ,.en terwijl de pasgehuwde de deur sloot en grendelde, viel Annette als door den bliksem getroffen bij't zien van's gra ven streng gelaat, op hare knieeri. — Genade . stotterde zij verschrikt. Genade !..; Vergiffenis!.... Bij't vernemen dier twee woorden, vol schrome- lijke bekentenissen in hun beknopte welsprekcAd- heid, werd Michel bleek als een lijk. — Wat zegt ge daar ? . sprak hij, terugkomende tot zijne moeder : Genade ! Vergiffenis ! Hebt gij dan mijnen weldoener beleedigd, mijn vriend, mijn al? Annette nog altijd neergeknield, verborg haar ge laat in hare handen. — Zij durft u niet antwoorden. O Michel, zeide Jacques op treurigen en strengen toon; maar ik zal u zeggen wat ze mij toegebracht heeft. — O ! heer graaf, neen, ik smeek u, kermde de rampzalige. Zwijg, in naam uwer dochter. — Mijner dochter! Welke dochter? Deze die gij liet vermoorden — als gs nog niet medeplichtig geweest zijt aan die misdaad — ofwel de andere, die God mij wedergeschonken heeft. — Moeder, gij, gij gij zijt medeplichtig aan een moord, God in den hemel!.... Is dat mogelijk ?.. riep Michel uit, ten prooi aan onbeschrijfelijke smart Neen, zoon, neen, dat is niet waar ik zweer het u ! — Zwijg, ik geloof u niet! Hij heeft gesprokeni hij die nooit liegt! Ach ! wat ben ik ongelukkig ! ongelukkfg !... Zijne wanhoop was deerniswekkend. Jacques de Rhodes was voor hem een tweede Voorzienigheid geweest en Annette zijne moeder, brak het hart van hem wien hij alles verschuldigd was ! Wat schrik' kelijke openbaring voor een eerlijk en rechtgeaard man als hij Jacques tikte op zijne schouder. — Luister, zeide hij, gij moet alles weten, want gij alleen kunt deze vrouw een bekentenis afdwin-- gen walke mij het geluk kan wederschenken. — Uw geluk, meester!.... Hoe klinkt dit woord in mijne ooren I O ! zij zal spreken, zeg ik u !.... Jacques dan, voor de snikkende en neerknielen' de Annette, voor den weenende en beschaamden Michel, verhaalde dan die lange geschiedenis van Diane's bedorvenheid, van't misdadig leven dat de markiezin tot dan toe geleid had. ^ Nu, zoo besloot mijnheer de Rhodes, heb ik Marguerite's dochter, mijn dochter, weergevonden ; het meisje, door mevrouw d'Argelles geroofd, uit haat en wfaakzucht, en in wier plaats zij een wild* vreemd kind stelde, de duivel weet waar vandaan gehaald — daar ben ik zeker van, maar de stoffe- lijke bewijzen van dit onderschuiven ontbreken me nog, en Annette Castar&de kan me die bewijzen aan de hand doen. — Zij zal u die bewijzen geven meester. De voedster, het hoofd verborgen in het trijp van een divan, snikte hartvercheurend. Michel naderde haar en deed haar opstaan. — Gij hebt gehoord, zeide hij mijnheer de Rho« des waeht, spreek. En daar zij zweeg, met verdwaasde oogen en doodsbleek gelaat, hernam Michel. 5 (Wordt vervolgd)